De processorsnelheid van een computer heeft een grote invloed op de algehele prestaties. De snelheid van een processor in een hedendaagse computer is ongeveer vier miljoen keer sneller dan de vroegste chips uit de jaren zeventig. Een snellere processor voert eenvoudige taken sneller uit dan een langzame en het maakt geavanceerde toepassingen snel genoeg om praktisch te zijn. De processor zelf is niet de enige factor die een rol speelt bij de prestaties van een computer, maar het geheugen en de snelheid van de harde schijf spelen ook een rol.
Kloksnelheid
In de computer stuurt een master-timingcircuit, de "klok" genaamd, de processor aan. De eerste microprocessor, de Intel 4004, had een kloksnelheid van 740kHz, terwijl moderne voorbeelden op ongeveer 3GHz draaien. Hoewel de klokfrequentie de processorsnelheid bepaalt, kunt u de frequentie niet oneindig verhogen; op een gegeven moment kunnen de circuits het niet meer bijhouden en stopt de processor met werken. Ook produceren hogere snelheden meer warmte en kan oververhitting een groot probleem worden.
Snelheidsvoordelen
Een snellere processor kan meer geavanceerde software en een groter aantal taken in het algemeen uitvoeren. High-definition games en videospelers verbruiken bijvoorbeeld aanzienlijke processorbronnen; in de jaren zeventig waren deze programma's niet eens mogelijk. De huidige op vensters en touchscreens gebaseerde programma's zijn ook sterk afhankelijk van snelle processors om de software snel en responsief te maken. Dankzij een snellere processor kan de computer meerdere taken tegelijkertijd vakkundig uitvoeren, zoals het downloaden van een bestand, het afspelen van muziek, het scannen op virussen en het controleren van de spelling van een document.
Andere factoren
De processor is een belangrijk onderdeel van een computer, maar het is slechts een van de vele die van invloed zijn op de snelheid. Andere onderdelen, zoals de systeembus, het geheugen en de harde schijf, spelen een belangrijke rol in de prestaties van de computer. De systeembus fungeert als een snelweg tussen de belangrijkste componenten in een computer; het heeft een maximale snelheid die verschilt van die van de processor. Als de processor aanzienlijk sneller is dan de systeembus, moet de processor wachten op gegevens; dit verspilt zijn snelheidsvoordeel. Op dezelfde manier zorgt een tekort aan RAM ervoor dat de processor wacht op gegevens van de harde schijf. Een krachtige computer is het resultaat van al deze elementen die op elkaar zijn afgestemd om efficiënt samen te werken.
Meerdere kernen
In de vroege jaren 2000 bereikten processors een snelheidslimiet voor praktisch gebruik vanwege problemen bij het koel houden van de chips. Om dit aan te pakken, introduceerden Intel en andere chipmakers multi-coreprocessors. Met deze opstelling heeft een processor twee of meer kernen, die elk een programma onafhankelijk van de andere uitvoeren. In een moderne software-omgeving als Microsoft Windows zijn veel programma's tegelijk geladen, hoewel ze niet allemaal op een bepaald moment bezig zijn. Een multi-coreprocessor vermenigvuldigt de systeemprestaties door actieve programma's toe te wijzen aan verschillende kernen; dit verhoogt de snelheid van de computer zonder de kloksnelheid te wijzigen.
