Volgens reSTART, de eerste residentiële behandelingsfaciliteit van het land voor internetverslaving, kan de persoon een internetverslaving hebben als al het volgende van toepassing is op een persoon: toenemende hoeveelheden tijd besteed aan internetactiviteiten, computergebruik dat de prestaties op het werk of op school verstoort, veranderingen in slaappatroon, zich terugtrekken uit andere plezierige activiteiten en vrienden en familie verwaarlozen. De American Psychiatric Association erkent internetverslaving niet als een psychische stoornis en is daarom niet opgenomen in de 'Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders' van november 2012.
Cyberseksuele verslaving
Personen die verslaafd zijn aan cyberseksuele relaties en online pornografie vertegenwoordigen een nieuw soort seksverslaafde. Veel pornogebruikers voelen zich aangetrokken tot het stealth-karakter van internet. Het Centrum voor Internetverslaving meldde zelfs dat meer dan 60 procent van zijn klanten mensen zijn die geen pornovideo willen huren, maar zich bezighouden met cyberporno-activiteiten, zoals het bezoeken van seksueel expliciete chatrooms voor volwassenen. Het is aangetoond dat het gebruik van internetporno een schadelijk effect heeft op de hersenen. Volgens het National Institutes of Health's National Institute on Drug Abuse, kan internetverslaving de hersenen atrofiëren op dezelfde manier als drugs doen met een drugsgebruiker.
Cyberrelationele verslaving
Cyber-relationele verslaafden zijn overdreven betrokken bij IMing, online chatrooms en sociale netwerksites. Volgens het Center for Net Addiction wenden deze personen zich tot internet voor intimiteit en seks. Dit heeft sommigen ertoe gebracht virtueel overspel te plegen, wat volgens "The Infidelity Online Workbook: An Effective Guide to Rebuild Your Relationship After a Cyberaffair" is wanneer individuen cyberseks plegen zonder medeweten van hun partner en zonder rekening te houden met de gevoelens van hun partner. Cyberaffaires hebben in sommige gevallen geleid tot echtscheidingen. Bovendien wijst het Center for Net Addiction erop dat verslaafden hun echte vrienden hebben verloren door zichzelf te isoleren en internet in wezen te gebruiken als een vorm van ontsnapping of ontstressing.
Netto dwanghandelingen
Obsessief online gokken, winkelen en gamen zijn allemaal voorbeelden van netto dwanghandelingen. Volgens het Center for Net Addiction volgen deze drie gedragingen wat het centrum het ACE-model noemt; dat wil zeggen, ze bieden toegankelijkheid, controle en opwinding. Het internet wemelt van virtuele casino's, online winkelbestemmingen en online goksites. Obsessief computerspel spelen, in het bijzonder massaal multiplayer online role-playing games, of MMORPG's, is over de hele wereld een enorm probleem geweest. In Zuid-Korea werd het probleem zo erg dat het land een "Assepoester-wet" oplegde waarin jongeren onder de 16 jaar na middernacht worden geblokkeerd van gokwebsites.
Informatie overbelasting
De eindeloze hoeveelheid informatie online heeft ertoe geleid dat individuen buitensporig veel tijd besteden aan het verzamelen en ziften van webcontent. Een onderzoek van Reuters uit 1997, "Glued to the Screen: An Investigation into Information Addiction Worldwide", verwees naar degenen die dwangmatig surfen op het web en databases doorzoeken als een nieuwe generatie informatieverslaafden en dataholics. Daarvoor gebruikte Alvin Toffler in zijn boek 'Future Shock' de term 'infobesity' om een overvloed aan informatie of informatie-overload te beschrijven.
