Elk jaar ondernemen honderden mensen de Great Loop: een rondvaart door het oosten van de Verenigde Staten die begint in Lake Michigan, langs de Mississippi stroomt, overwintert in de Florida Keys en vervolgens terugkeert langs de Atlantische kust naar het Eriekanaal of de St. Laurence Seaway die teruggaat naar het stroomgebied van de Grote Meren. Een van de grootste routeringsvragen voor Loopers is het Atlantische deel: offshore, of Intracoastal Waterway?
Wat is de ICW?
De Intracoastal Waterway bestaat uit een reeks beschermde rivieren, estuaria en kanalen die zijn ontworpen om lange afstanden over het water van de Golf van Mexico naar New England te ondersteunen, zonder een blauwwaterreis in de Atlantische Oceaan te riskeren. Omdat de ICW goed wordt onderhouden, dekken de lokale zeekaarten nauwkeurig de meeste navigatiegevaren van de ICW. Het zeer dynamische karakter van de ICW betekent echter dat de lokale omstandigheden per seizoen veranderen -- vaker zelfs dan commerciële kaartsoftware vaak kan accommoderen. In feite geven uitgevers jaarlijkse routeboeken uit met getijdentabellen en wijzigingen in de plaatsing van navigatiehulpmiddelen.
ICW via GPS?
Hoewel de meeste boten - zelfs kleinere zeilschepen - een soort GPS-apparaat hebben, raden ervaren zeelieden af om te veel te vertrouwen op een GPS en de kaarten aan boord. In 2012 stortte het 12 meter lange jacht Okiana bijvoorbeeld neer op een duidelijke uitstulping van rotsen omdat de piloot uitsluitend met GPS navigeerde zonder aandacht te besteden aan zeekaarten of de horizon. Welke navigatieapparatuur een zeiler ook gebruikt, scans van de zee en goed zeemanschap moeten altijd leidend zijn voor navigatiebeslissingen.
De valkuilen van GPS
GPS-apparaten zijn geoptimaliseerd voor navigatie over land en werken mogelijk niet zo goed bij obstakels onder water en snelle diepteveranderingen. De meeste kleinere, draagbare eenheden zijn nauwkeurig, maar de kaarten die ze bevatten zijn mogelijk niet actueel. GPS conflicteert met lokale kaarten wanneer de kaart een datum gebruikt die niet overeenkomt met de kaart op de GPS-ontvanger. Veel GPS-apparaten gebruiken bijvoorbeeld de WGS 84-datum - een projectie van de kromming van de aarde voor Noord-Amerika - maar nationale regeringen geven kaarten uit voor hun territoria met een datum die nauwkeuriger is voor hun land. Een GPS-kaart die WGS 84 gebruikt, kan dus behoorlijk afwijken van de OSGB36-datum die in het Verenigd Koninkrijk wordt gebruikt: ze zijn gebaseerd op verschillende geometrische representaties van de kromming van de aarde.
Heen en weer terug -- veilig
Omdat GPS-apparaten een onvolmaakte oplossing zijn voor navigatie op zee, vereist de beste aanpak drievoudige aandacht voor de huidige lokale kaarten, de toestand van het water met zijn navigatiehulpmiddelen en een soort geolocatie-instrument zoals een GPS-ontvanger. Gebruik de GPS om een ruwe schatting van uw locatie te geven, maar vertrouw op uw kaart en uw verrekijker om uw exacte positie te bepalen en alert te blijven op botsingsrisico's. Vertrouw nooit op elektronische navigatieapparatuur om uw vaartuig te besturen - volg de eis van de Amerikaanse kustwacht dat een persoon altijd de wacht moet houden op een varend vaartuig.
