Cybercriminaliteit, gedefinieerd als elke illegale activiteit die wordt gepleegd met behulp van computers, is naar voren gekomen als een ernstige bedreiging voor individuen, bedrijven en zelfs de nationale veiligheid. Wetshandhavingsinstanties hebben gereageerd met gespecialiseerde eenheden die zijn opgeleid om dergelijke bedreigingen het hoofd te bieden. Een standaardonderzoek naar cybercriminaliteit bevat een aantal bewezen onderzoekstechnieken, elk ontworpen om cybercriminelen op te sporen en te vangen.
Sollicitatiegesprekken
Bij het identificeren van cybercriminaliteit houden autoriteiten zich vaak bezig met persoonlijke interviews, waarbij betrokken partijen worden ondervraagd om zoveel mogelijk informatie over de zaak te verzamelen. In deze eerste gesprekken wordt vastgesteld of er een misdrijf is gepleegd en hoe het strafrechtelijk onderzoek het beste kan worden voortgezet. Opgenomen getuigenverklaringen spelen een cruciale rol, niet alleen bij het vormgeven van het onderzoek, maar ook bij het opbouwen van de rechtszaak tegen eventuele verdachten.
Toezicht
Een andere belangrijke vorm van informatievergaring, surveillance neemt vele vormen aan in een onderzoek naar cybercriminaliteit. Autoriteiten kunnen fysieke bewaking uitvoeren met behulp van beveiligingscamera's, telefoontaps en visuele tracking om de bewegingen van een verdachte in de echte wereld te volgen. Om digitale activiteiten in de gaten te houden, voeren rechercheurs computersurveillance uit, waarbij ze alle elementen van het computergebruik en online gedrag van verdachten in de gaten houden. Computersurveillance kan ook geheime operaties inhouden, zoals het opzetten van een honeypot, wat een verlokking is om cybercriminelen naar een beveiligd gedeelte van een computerserver te lokken om illegaal bestanden te downloaden die later als bewijsmateriaal tegen hen kunnen worden gebruikt.
forensisch onderzoek
Zodra ze voldoende informatie hebben verzameld door middel van interviews en surveillance, zullen cybercriminaliteitsonderzoekers bevelschriften krijgen om gerichte computers te verzamelen voor geavanceerde forensische analyse. Computer forensisch onderzoek omvat het ontginnen van een computer voor alle relevante informatie en het opgraven van potentieel bewijs. Verzamelde informatie kan persistent zijn, wat betekent dat het zich op lokale harde schijven bevindt, of vluchtig, wat betekent dat het wordt gevonden in caches, willekeurig toegankelijke geheugens en registers. Forensische technici zullen het elektronische spoor volgen waar het ook heen leidt, op zoek naar digitale vingerafdrukken in e-mails, bestanden en browsegeschiedenissen.
Undercover
Cybercriminaliteit vereist mogelijk dat onderzoekers undercover gaan en valse online persona's aannemen om criminelen in de val te lokken. Undercover-technieken spelen een cruciale rol bij de bestrijding van online seksroofdieren en degenen die handel drijven in minderjarige pornografie. Onderzoekers doen zich vaak voor als kinderen in chatrooms en prikborden om vermoedelijke illegale activiteiten in de gaten te houden en vermoedelijke roofdieren aan te pakken. Onderzoekers registreren alle interacties als bewijs en kunnen zelfs een persoonlijke ontmoeting regelen om de dader te arresteren.
