Radiofrequentie-identificatie is een technologie die gegevens codeert op microchips die aan objecten zijn getagd, zodat de gegevens op elk moment via radiogolven kunnen worden opgehaald. RFID is een veelgebruikte technologie geworden in toeleveringsketens en logistiek, waardoor snelle en nauwkeurige voorraadtracering en verbeterde beveiligingsfuncties mogelijk zijn. De miniaturisering van RFID-technologie heeft ook geleid tot de ontwikkeling van tags die klein genoeg zijn om in mensen en dieren te implanteren.
Permanente identificatie
Een van de grote voordelen van implanteerbare RFID-tags is het hebben van een permanente vorm van identificatie. Informatie die is gecodeerd in een subdermale RFID-tag kan nooit verloren gaan of gestolen worden, en u mag die gegevens alleen ophalen met een scan van dichtbij van het gebied waar het implantaat zich bevindt. Dit type technologie kan helpen bij het identificeren van vermiste personen en bij het voorkomen van verwisselingen in ziekenhuizen en andere gebieden waar verkeerde identificatie tot grote complicaties kan leiden.
Privacybezorgdheden
De groei van RFID heeft geleid tot enige bezorgdheid over de mogelijke privacykwesties van de technologie. Meestal bevatten kleinere RFID-chips een uniek identificatienummer voor gebruik met een overeenkomstige database, maar een scanner van een derde partij kan dat nummer oppikken en iemand anders het voor trackingdoeleinden laten gebruiken. Een krachtig genoeg RF-scanpuls zou de tag van een korte afstand kunnen lezen, waardoor iemand u mogelijk kan scannen zonder uw medeweten; zonder de bijbehorende database zouden ze echter geen persoonlijke informatie kunnen opzoeken die in het systeem is gecodeerd, maar mogelijk nog steeds die unieke identificatiecode gebruiken om uw bewegingen te volgen.
Gezondheidsproblemen
Zoals met elk vreemd voorwerp dat het lichaam binnendringt, kunnen implanteerbare RFID-tags gezondheidsrisico's opleveren. Deze chips zijn extreem klein om trauma te minimaliseren, maar injectieplaatsen kunnen nog steeds geïnfecteerd raken en de chips kunnen na verloop van tijd ook hun weg naar de oppervlakte van de huid vinden. Bovendien kan een voldoende krachtige RFID-puls de chip beschadigen, wat mogelijk irritatie of trauma aan het omliggende weefsel kan veroorzaken.
Microchips voor huisdieren
Hoewel implanteerbare RFID-chips geen sterke voet aan de grond hebben gekregen in menselijke toepassingen, is een gebied waar ze nuttig zijn gebleken de identificatie van huisdieren. Het chippen van een huisdier omvat de implantatie van een kleine RFID-tag, waardoor dierenartsen dieren kunnen scannen en identificeren die hun identificatietags zijn kwijtgeraakt. Gechipte huisdieren hebben een veel grotere kans om terug te keren naar hun eigenaren als ze verloren gaan, en de tags kunnen dierenartsen of handlers informatie geven over de speciale behoeften van een dier, zoals allergieën of benodigde medicijnen.
