Wat is het doel van een subnetmasker bij IP-adressering?

Een Internet Protocol-adres identificeert een apparaat op een computernetwerk en geeft de locatie en identificatie aan. Internet Protocol versie 4 maakt gebruik van subnetmaskers die helpen om het netwerkverkeer te controleren door identifiers in het IP-adres te gebruiken om aan te geven op welk subnet een host of groep hosts bestaat. Een nieuwer protocol, IPv6, maakt geen gebruik van subnetmaskers omdat ze ingebouwde subnet-ID's hebben.

IP adres

Een IPv4-adres is een 32-bits getal dat is verdeeld in vier secties, of octetten, geschreven in decimale getallen van nul tot 255 en gescheiden door punten. 101.32.122.51 is bijvoorbeeld een IP-adres. Elk adres is verdeeld in twee delen: het netwerk en het hostnummer. Een subnetmasker duidt een subnet aan binnen een groter netwerk en identificeert een manier om externe informatie naar de juiste hosts of machines (zoals uw computer) op het subnet te routeren.

Subnetten

Een subnetmasker definieert de IP-adressen die kunnen bestaan ​​binnen een specifiek subnet, zoals een lokaal netwerk. Het lijkt op een IP-adres, maar het "maskert" het netwerkgedeelte van het IP-adres. De waarden in het subnetmasker geven aan hoeveel hosts er op het subnet kunnen bestaan. De waarde van een octet zal altijd hoger zijn dan die van het octet rechts ervan, als die er is. Kleinere waarden in een octet vertalen zich in een groter aantal hosts dat verbinding kan maken met het subnet.

Voorbeelden

Een subnetmasker van 255.255.255.0 geeft een netwerk aan dat maximaal 256 hosts kan hebben, waarbij de eerste drie octetten voor het IP-adres van elk apparaat hetzelfde zijn en de waarde van het laatste octet varieert van nul tot 255. De IP-adressen 101.32.122.51 en 101.32.122.70 kan het subnetmasker 255.255.255.0 delen, maar 101.32.122.51 en 101.32.102.51 kunnen dat niet omdat het derde octet anders is. Het subnetmasker 255.255.255.240 kan maximaal 16 hosts bevatten, terwijl het subnetmasker 255.128.0.0 maar liefst 8.388.608 hosts kan hebben.

Toekomst

Nieuwe apparaten blijven beschikbare adressen in IPv4 innemen en uiteindelijk zullen er geen meer over zijn. IPv6 werd halverwege de jaren 2000 geïntroduceerd en gebruikte 128 bits voor het adres, waardoor het aantal beschikbare adressen voor apparaten enorm toenam. Hoewel IPv4 de komende jaren niet zal worden uitgefaseerd, zal het gebruik ervan, evenals dat van de subnetmaskers die aan zijn IP-adressen zijn gekoppeld, geleidelijk worden vervangen door IPv6 en de gereserveerde ruimte voor subnet-ID's.