Hoewel het misschien niet zo indrukwekkend lijkt in het tijdperk van digitale fotografie, vormden polaroidcamera's - en hun vermogen om foto's te maken seconden nadat een foto werd gemaakt - een keerpunt in de consumentencamera-industrie in de jaren zeventig. Hoewel het nieuwe fotografiegebieden heeft betreden en een reeks hightech-gadgets maakt, bestaat het bedrijf Polaroid nog steeds en is de naam nog steeds synoniem met zijn legendarische camera's uit de jaren 70 en hun innovatieve technologie.
Mechanica
Polaroidcamera's zijn geladen met filmpakketten met vellen plastic negatieven bedekt met reactieve chemicaliën. Wanneer u een foto maakt, verwijderen de rollers in de camera één negatief uit de verpakking en houden deze voor de cameralens. Het negatief wordt even in deze positie gehouden terwijl de sluiter opengaat, waardoor de film wordt blootgesteld aan binnenkomend licht van de lens. Na de vereiste belichtingstijd werpen de camerarollen het negatief uit, zodat u de foto kunt verwijderen.
Optiek
Alle analoge camera's werken op ongeveer dezelfde manier. Wanneer u een opname maakt, wordt het diafragma van de camera kort geopend om het lichtpatroon door te laten dat door het gefotografeerde object wordt weerkaatst. De ronde vorm van de cameralens neemt licht op dat alle kanten op gaat en reflecteert het terug in de camera in een enkele richting naar de film. Wanneer de sluiter opengaat, raakt dit gereflecteerde lichtpatroon de film, die is bedekt met drie lagen zilververbindingen, die elk een andere primaire lichttint absorberen - rood, blauw of groen.
Chemie
Het instant fotograferen van polaroidcamera's wordt mogelijk gemaakt door een chemische reactie onder het oppervlak van de zilververbindingen op de negatieven. Deze chemische lagen -- de ontwikkelaarlaag, beeldlaag, timinglaag en zuurlaag -- reageren in aanwezigheid van een reagens -- de chemische stof die de reactie in gang zet -- om de kleuren te produceren die zijn vastgelegd in de zilveren lagen van het negatief. Zie de zilverlagen als die de lichtpatronen vasthouden, terwijl de reagerende chemicaliën permanent de kleur van het licht dat op het negatief wordt gereflecteerd veranderen.
De foto uitwerpen
Wanneer de rollers de foto uitwerpen, drukken ze ook op het negatief om de chemische reagens vrij te geven die zich in de witte randen van het negatief bevindt. Omdat het reagens het zilveren oppervlak bedekt, veroorzaakt het de chemische reactie die het beeld produceert. Het duurt even voordat de foto zich volledig heeft ontwikkeld, maar het negatief verandert langzaam van grijs in een kleurenfoto als de kleuren zijn ingesteld. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, raadt het bedrijf Polaroid consumenten juist af om hun foto's tijdens dit proces te schudden.
