Je hebt vast wel eens een oude westernfilm gezien waarin de goeden zich settelen en een touwtje op enkelhoogte om hun kamp leggen en het vastbinden aan een blikje vol stenen. Wanneer de slechteriken midden in de nacht proberen binnen te sluipen, trappen ze tegen de draad en trekken het blikje om, waardoor een rammelaar wordt gewekt die de slapende goeden wekt, die de dag winnen. Een laserbeveiligingssysteem werkt volgens hetzelfde principe. In plaats van een touwtje is er een lichtstraal die het gebied omringt, en in plaats van een blik stenen is er een of ander alarm.
De principes van laserbeveiligingssystemen
Een laserbeveiligingssysteem bestaat uit drie essentiële componenten: een laser, een detector en detectie-elektronica. De laser is een geconcentreerde lichtbron die een rechte "potloodstraal" van licht van een enkele kleur uitstraalt. De detector is gevoelig voor licht en geeft een spanning af wanneer het laserlicht erop valt. De detector is verbonden met de detectie-elektronica. Wanneer de laserstraal wordt onderbroken en de detector niet kan bereiken, verandert de uitgangsspanning, en de elektronica detecteert de verandering en geeft een waarschuwingssignaal.
Lasers
Lasers verschillen op een aantal belangrijke punten van andere lichtbronnen. Er zijn twee functies die het belangrijkst zijn voor beveiligingssystemen. In tegenstelling tot een gloeilamp of zaklamp verspreidt laserlicht zich niet, het blijft in een smalle straal. En laserlicht is in wezen een enkele kleur. Omdat laserlicht niet veel verspreidt, kun je het ver sturen en toch genoeg energie hebben in een klein gebied om de detector van het beveiligingssysteem te activeren. Omdat het een enkele golflengte is, kun je een blokkeerfilter op de detector plaatsen om laserlicht door te laten zonder dat er achtergrondlicht op de detector valt.
Systeemindeling
Laserlicht gaat in een rechte lijn. Als je alleen de voorkant van je tuin wilt beschermen, zou het voldoende zijn om de laser in de ene hoek en de detector in de andere hoek te plaatsen. Dat is echter geen erg praktische configuratie. Meestal wil je de omtrek van een kamer beschermen, of op zijn minst de ingangen. Laserbeveiligingssystemen beginnen dus met een laser die naar een kleine spiegel wijst. De eerste spiegel staat onder een hoek om de straal naar een tweede kleine spiegel te richten, enzovoort totdat de laatste spiegel de straal naar de detector richt. Als de straal ergens tussen de laser en de detector wordt onderbroken, geeft de elektronica het waarschuwingssignaal af.
Het waarschuwingssignaal
Laserbeveiligingssystemen zijn verkrijgbaar in vele configuraties, met vele niveaus van verfijning. Er zijn doe-het-zelfkits die zullen zoemen of rinkelen wanneer de straal wordt onderbroken. De elektronica kan ook worden ingesteld om een automatische kiezer te activeren die contact opneemt met de lokale wetshandhaving of een controlebedrijf. De elektronica kan ook de buitenverlichting van het huis laten knipperen, waardoor de politie het huis kan lokaliseren waar het alarm is afgegaan.
Films en realiteit
We weten allemaal dat films overdreven beelden van de werkelijkheid weergeven, en dat geldt vooral voor de manier waarop laserbeveiligingssystemen door Hollywood worden gepresenteerd. De typische afbeelding toont een patroon van kriskras doorlopende rode of groene lichtbundels die een ruimte vullen of omlijnen. De held (of schurk) stapt dan voorzichtig door het doolhof, vermijdt die lichtlijnen en bereikt de diamant. In werkelijkheid zijn laserstralen niet zichtbaar als ze door de lucht reizen, tenzij er stof of vocht in de lucht is. Aan de andere kant zal er wat verstrooid licht van de spiegels en de detector zijn, wat een weggevertje kan zijn dat er een laserbeveiligingssysteem is geïnstalleerd.
