Het Internet Crime Complaint Center ontving in 2011 314.246 klachten, wat neerkwam op meer dan $ 485 miljoen aan gerapporteerde verliezen. Vanaf 2011 ontving de IC3 in één maand meer klachten dan in de eerste zes maanden na de oprichting in 2000. Er zijn verschillende vormen van cybercrime, die verschillen in ernst en persoonlijk risico.
FBI oplichting
Volgens het IC3 Internet Crime Report was in 2011 FBI-gerelateerde oplichting het meest gemelde misdrijf met meer dan 35.700 gedocumenteerde gevallen. FBI-zwendel wordt gedefinieerd als wanneer iemand zich via internet voordoet als een FBI-agent in een poging slachtoffers te bedriegen. Een dief kan bijvoorbeeld de naam van een hoge functionaris gebruiken om persoonlijke informatie te verkrijgen. In 2011 rapporteerden slachtoffers van FBI-zwendel een gemiddeld verlies van $ 245 per klacht.
Identiteitsdiefstal
Volgens het Crime Report van IC3 waren er in 2011 bijna 29.000 gevallen van identiteitsdiefstal. Deze misdaden bestonden uit een dief die de persoonlijke gegevens van een slachtoffer gebruikte om toegang te krijgen tot bankrekeningen en creditcards, mogelijkerwijs aanklachten in te dienen en contant geld op te nemen op kosten van het slachtoffer. Dieven kunnen ook burgerservicenummers stelen om fraude of andere misdaden te plegen die zich voordoen als iemand anders dan zijzelf. Identiteitsdiefstal is vaak moeilijk te detecteren omdat slachtoffers mogelijk niet weten hoe iemand toegang heeft gekregen tot hun persoonlijke informatie. Het kan echter kostbaar zijn en mogelijk honderden of duizenden dollars aan slachtoffers beroven.
Voorschotfraude
Er is sprake van voorschotfraude wanneer een crimineel iemand overtuigt om vooruit te betalen voor een dienst of product, maar deze nooit levert. Een typische zwendel kan bijvoorbeeld bestaan uit het informeren van een potentieel slachtoffer dat hij een prijs heeft gewonnen op voorwaarde dat hij een kleine vooruitbetaling betaalt, alleen om de prijs nooit te bezorgen. Volgens het Internet Crime Report van IC3 werden in 2011 ongeveer 28.000 gevallen van voorschotfraude ingediend. Evenzo bestaat een niet-veiling of niet-levering van handelsfraude erin dat iemand de goederen niet krijgt waarvoor hij heeft betaald. De IC3 zegt dat er in 2011 ongeveer 22.400 van dergelijke gevallen zijn gemeld.
Andere financiële cybercriminaliteit
Er zijn verschillende andere vormen van cybercriminaliteit, zoals fraude met te hoge betalingen, waarbij slachtoffers een ongeldige cheque ontvangen met instructies om deze op hun bankrekening te storten. Na het voltooien heeft de dief nu de bankgegevens van het slachtoffer. Het hacken van internetwebsites, thuiswerkzwendel, autoveilingfraude en romantiekzwendel zijn andere vormen van cybercriminaliteit. Autoveilingfraude ontstaat bijvoorbeeld wanneer een crimineel probeert een voertuig te verkopen dat hij niet bezit - de IC3 stelt dat dit soort misdaad verantwoordelijk was voor $ 8,2 miljoen aan gerapporteerde verliezen in 2011.
Andere ernstige cybercriminaliteit
Er zijn niet alleen financiële motieven achter cybercriminaliteit -- er zijn verschillende andere vormen van cybercriminaliteit die net zo schadelijk zijn, zoals cyberpesten, seksuele uitbuiting van kinderen en hacking. Cyberpesten vindt plaats wanneer adolescenten hun leeftijdsgenoten pesten via mobiele telefoons of computers. Volgens schattingen van het Cyberbullying Research Center wordt in 2012 maar liefst 40 procent van de adolescenten cyberpesten. Andere soorten veelvoorkomende niet-financiële cybercriminaliteit zijn seksuele uitbuiting van kinderen, een online activiteit die verband houdt met kinderpornografie, en cyberstalking, waarbij een persoon online wordt lastiggevallen. Bovendien proberen cybercriminelen netwerken te hacken of bedrijven en organisaties te infecteren met schadelijke wormen en virussen om informatie te verkrijgen of een organisatie te corrumperen.
