Of je het nu ziet of niet, elk draadloos apparaat gebruikt een antenne om radiofrequenties te verzenden en te ontvangen. De grootte en vorm van een antenne hangt af van de grootte van de golflengte van het signaal. Hoge radiofrequenties, zoals die in mobiele telefoons worden gebruikt, hebben korte golflengten, dus de antennes kunnen erg klein zijn. Laagfrequente radiosignalen hebben lange golflengten, dus er zijn langere antennes nodig. Antennes kunnen worden gemaakt van bijna elk metaal of elke legering. Het deel dat een signaal ontvangt of verzendt, wordt een element genoemd. Andere delen die u mogelijk uit een antenne ziet uitsteken, worden reflectoren of regisseurs genoemd, die helpen het signaal op het element vast te leggen.
Basisstation en directionele antennes
Radiostationtorens en gsm-torens staan bekend als basisstationantennes. Deze zijn omnidirectioneel op het horizontale vlak, wat betekent dat ze signalen kunnen verzenden en ontvangen in elke richting evenwijdig aan de horizon. Directionele antennes richten zich slechts op één richting. Antennes gemonteerd op parabolische schotels zijn directioneel. Andere voorbeelden zijn hoekreflectoren, twee platen op 90 graden van elkaar om de signalen te focussen, en Yagi-antennes. Yagi-antennes bestaan uit verschillende rechte elementen, elk met een lengte van een halve golflengte, met rechte staven evenwijdig aan elk element, reflectoren of regisseurs genoemd. De meest voorkomende voorbeelden van Yagi-antennes zijn VHF- en UHF-tv-antennes en hoogfrequente amateurradio-antennes.
Voertuigantennes
De antennes die u op voertuigen ziet, zoals vrachtwagens en hulpdiensten, worden monopolen of kwartgolf-zweepantennes genoemd. Deze antennes bestaan uit een enkel verticaal element, een kwart golflengte lang. Bij montage op het metalen dak van een voertuig wordt het dak een grondvlakreflector, waardoor het voertuig en de antenne een dipoolantenne worden. Hoe lager de frequentie, hoe langer de monopool moet zijn. Een VHF-antenne met een lage band van 50 MHz moet bijvoorbeeld 1,5 meter hoog zijn. Een monopool van 850 MHz is slechts 3,5 centimeter lang.
Draagbare antennes
De antennes op oudere draagbare radio's gebruiken een draad die spiraalvormig rond een staaf in de radio is gewikkeld. Dit houdt de antenne klein genoeg om de radio aan een riem te dragen of aan een revers te knippen, maar maakt het gemakkelijk om een signaal te verliezen. Omdat de golflengten die door mobiele telefoons en laptops worden gebruikt zo hoog zijn (bijvoorbeeld 2,4 GHz en 5,8 GHz voor wifi), kan zelfs in de kleinste behuizing meerdere antennes worden geplaatst. Tot 1993 hadden mobiele telefoons externe uittrekbare antennes. Deze functie was nodig omdat de frequenties van mobiele telefoons zich in het 900 MHz-bereik bevonden, dicht bij dat van draadloze telefoons, waardoor een veel langere antenne nodig was dan tegenwoordig.
Slimme antennes
Slimme antenne-arrays bevatten verschillende sets elementen en geautomatiseerde bedieningselementen om de antennes te verplaatsen. Sommige elementen worden verplaatst om de beoogde signalen nauwkeuriger op te vangen. Andere elementen worden gebruikt om radiosignalen van ongewenste bronnen te identificeren die anders storing zouden veroorzaken. De array kan zichzelf dan aanpassen om zich te concentreren op de beoogde signalen en de storende signalen te verwijderen. Slimme antenne-arrays zijn duur, maar leveren over het algemeen een kostenbesparing op omdat ze in staat zijn om veel signalen tegelijkertijd van verschillende zenders te ontvangen en te verwerken.
