Supernetten en subnetten gebruiken dezelfde onderliggende technologie om verschillende doelen te bereiken. Supernetten proberen gecompliceerde netwerkinfrastructuren uit te breiden en te vereenvoudigen door routeringstabellen te bouwen die zich richten op meerdere subnetten in een enkele interface. Subnetten daarentegen splitsen grote netwerken op in afzonderlijke, kleinere netwerken. Als u weet wanneer u het een of het ander moet toepassen, kunt u uw netwerk beter organiseren.
Maskers
Voordat er een discussie over supernetten of subnetten kan plaatsvinden, moet u eerst het "masker" van een IP-adres begrijpen. Als onderdeel van de standaard van Classless Interdomain Routing, of CIDR, kunnen IP-adressen worden geleverd met een bijbehorend subnetmasker. Zowel het IP-adres als het subnetmasker bestaan uit vier octetten van binaire posities, gescheiden door decimale punten. De individuele posities van elk octet vertegenwoordigen, in volgorde van links naar rechts, de waarden 128, 64, 32, 16, 8, 4, 2 en 1. De hoogste decimale waarde van een enkel octet is 255. Daarom is het decimale IP-adres van 192.168.1.1 wordt binair weergegeven als 11000000.10101000.00000001.00000001.
Hoewel een IP-adres vrijwel elk nummer kan zijn, worden subnetmaskers gedefinieerd door welke posities, van links naar rechts, het 'netwerk'-nummer vertegenwoordigen en welke bits, van rechts naar links, de 'hosts' vertegenwoordigen. Alle enen in een subnetmasker vertegenwoordigen het netwerknummer, terwijl alle nullen de hosts vertegenwoordigen. Er kan geen onderbreking zijn in de netwerkbenaming. Als u in het bovenstaande voorbeeld van een IP-adres het "192.168"-gedeelte als het netwerk en het ".1.1"-gedeelte als de host wilt labelen, hebt u een subnetmasker nodig van 111111111.11111111000000000000000, of 255.255.0.0 in decimalen. Dit wordt soms ook geschreven als 192.168.1.1/16, waarbij de "/16" betekent dat 16 bits zijn gereserveerd voor het netwerkadres.
Subnetten
Bij het plannen van uw netwerken moet u kijken naar hoeveel routeerbare netwerken er nodig zijn en hoeveel hosts er in elk netwerk worden verwacht. In het bovenstaande voorbeeld zouden de hosts 192.168.1.1 en 192.168.1.135 zich op hetzelfde netwerk bevinden. Als je het subnet hebt gewijzigd in 11111111.11111111.111111111.10000000, of 255.255.255.128, dan bevinden de twee hosts zich op twee verschillende netwerken -- één op het 192.168.1.0-netwerk en de andere op het 192.168.1.128-netwerk. Elk van deze netwerken kan dus plaats bieden aan 126 hostmachines, aangezien er twee hostadressen zijn gereserveerd voor het netwerknummer en het broadcastadres. Het uitbreiden van het subnet om meer netwerken te huisvesten is het logische proces van subnetting -- u krijgt meer netwerken, maar minder hosts per netwerk.
Supernetten
Het tegenovergestelde hiervan is supernetting. Supernetting kijkt naar het aantal subnetten en probeert een masker te implementeren dat al die subnetten omvat. Daarom, als u de twee bovengenoemde subnetten in één supernet wilt combineren, hoeft u alleen maar een van de netwerkbits te elimineren. De subnetmaskers zijn 255.255.255.128, terwijl de supernetmaskers 255.255.255.0 zijn, of 111111111.11111111.11111111.00000000.
Doel
In eenvoudige routeringsomgevingen, zoals een thuisnetwerk, leidt een enkel particulier netwerk slechts naar een internetverbinding. In complexe routeringsomgevingen, zoals een campusnetwerk dat meerdere gebouwen en organisaties met elkaar verbindt, moet u meerdere routers gebruiken. Subnetten helpen gebruikers op lokaal niveau te verdelen en te beheren. Als u bijvoorbeeld grafisch ontwerppersoneel en muziekpersoneel heeft, gehuisvest op afzonderlijke verdiepingen van hetzelfde geesteswetenschappelijke gebouw van een universiteitscampus, kunt u de netwerken 192.168.1.0/25 en 192.168.1.128/25 gebruiken om netwerkverkeer te differentiëren. Wanneer de router in het centrum van de universiteit echter moet "samenvatten" hoe informatie moet worden geleverd aan de router van het geesteswetenschappengebouw, zou deze 192.168.1.0/24 gebruiken. Hierdoor kan de centrale router zijn routerings- en beveiligingsregels vereenvoudigen.
Supernetting wordt ook gebruikt om de traditionele "klasse" van een bepaald particulier netwerknummer te doorbreken. 192.168.1.0/24 omvat bijvoorbeeld hosts van 192.168.1.1 tot 192.168.1.254. Als u meer dan 254 hosts nodig heeft, maar de "192.168." structuur van de adressen, kunt u een /23-subnet implementeren, of 255.255.254.0. Dit verandert het adresbereik van 192.168.1.1 naar 192.168.2.254, waardoor het aantal hosts effectief wordt verdubbeld.
